Toch nog even en verhaal en echt dit is de laatste.
Een samenvatting van de laatste dagen.
Donderdag zoals u kunt zien op de video naar de kathedraal geweest het was een indrukwekkend geheel, ook werden het aantal mensen per land opgenoemd die de dag ervoor het copestelaat hebben gehaald.
Daarna door de stad gewandeld en wat inkopen gedaan voor het thuisfront.
Ook weer even op het plein gekeken hoe de nieuwe pelgrims aan komen.
We zagen ook 2 tandems aan komen met aanhanger de fietsen waren van het merk Koga Myata dus dat moeten Nederlanders zijn en ja hoor ze kwamen uit de buurt van Limmen.

Even gezellig met ze gebabbeld over de tocht en weer verder met winkelen en natuurlijk af en toe een pilsje
Wat een leventje na 19 dagen fietsen maar ook heerlijk na 1200 Km.
De hostel waar we sliepen was precies onder een horeca gelegenheid waar viering van het halen van Santiago wel heel lang door ging.
Dit ten koste van de nachtrust van ons maar dan komt toch de Vrijdag en dat is de de dag dat we
naar een hotel gaan vlakbij het vliegveld we zouden nog gaan lunchen met de Amerikanen maar we waren klaar met onze tocht.
We besloten om maar richting hotel te gaan en het vliegveld te verkennen.
Het vliegveld is geheel nieuw en de weg erheen is alleen voor auto's er staan borden verboden voor wandelaars en fietsers maar als je erheen wil moet je de wet overtreden en dat doen we dan maar.
Het ziet er mooi uit we vragen aan de maatschappij of hun de tickets willen uitprinten maar dan kan allemaal niet.
Via Inge (ons privé reisbureau) krijgen we een mail met een pdf bestand dat moeiteloos in het hotel is uitgeprint en alles weer is geregeld.

Zaterdag staan wij om 6 uur op want de thuisreis gaat beginnen in het donker naar het vliegveld.
De fietsen inpakken pedalen eraf stuur dwars hoes er omheen en inchecken maar.
2 fietsen zijn nog te hoog deze nog even aangepast en de maat is volgens de mevrouw goed.
Dus door de douane daar staan natuurlijk de scanners en poortjes een hoop gepiep bleek dat de schoenen dit veroorzaakten deze uit en op de band alles goed.
Na al deze actie even een bakkie en een broodje en door de luidsprekers horen we met een Spaans
accent onze namen noemen 2 fietsen bleken nog te hoog dus weer naar de balie voorwielen eruit zadel omlaag en toen was het het goed nogmaals de douane de scanner zag nu weer een laptop in mijn tas deze er weer uit en weer door de scan en nu was alles goed.
Het vliegtuig was 1 ½ te laat er was een eend in zijn motor gekomen tijdens de start na de inspectie kwam hij naar Santiago.
Dit maakte ons niet uit want we moesten 3 uur wachten in Barcelona dus niks aan de hand.
Bij aankomst in Barcelona konden we eigenlijk meteen door naar ons volgende vliegtuig en zo ging de reis naar Amsterdam volgens plan met hier en daar war turbulentie maar dat hadden we de hele morgen al.
En zo landen we om 15:10 op Schiphol dan naar de band en dan naar huis.
Maar als je op de band geen bekende fietstassen ziet en op de andere band geen bekende fietsen ga je toch even achter je oren krabben.
Het bleek dat de tijd tekort was in Barcelona om de spullen op tijd van het ene vliegtuig in het andere te krijgen.
Onze missende spullen opgegeven aan een afhandeling bedrijf en deze zorgt dat alles weer in orde komt we wachten af.
Gelukkig dat Inge ons in komt halen zo kunnen wij toch nog richting huis.
De conclusie is lekker zelf reizen op de fiets gaat beter als reizen met de fiets.
Maar laten we eerlijk wezen 22 dagen op stap elke dag zon geen spatje regen veel gezien en meegemaakt dan valt de heen en terug reis met wat problemen toch in het niet.
Mensen bedankt voor jullie reacties en en het lezen van de verhalen.

Tom Mike en Cor